Tijdens haar klikgesprek vertelde ze dat haar zenuwstelsel niet meer tot rust komt. De hele dag voelde ze zich onrustig, gejaagd en belaagd. Ze had constant druk op haar borst en een raar gevoel in haar maag. Ze sliep weinig. Kortom ze stond de hele dag aan, ze was continue alert en op haar hoede. Haar hoofd kende geen rust, ze bleef maar denken en analyseren.
Ze liep hier al langere tijd mee rond had yoga, mindfulness en gesprekstherapie gevolgd. Het hielp tijdelijk en niet afdoende en nu was ze er klaar mee. Het beïnvloedde haar hele leven van opstaan tot midden in de nacht.
De impact op haar leven was ENORM.
Of ik haar kon helpen. Ja dat kan ik zei ik vol vertrouwen na ons klikgesprek. Uit alles bleek dat ze bereid was om tot de kern te gaan, om te kijken waardoor haar zenuwstelsel zo over belast was en ze alles met haar hoofd deed.
Ik waarschuwde haar van te voren, in mijn traject ga je voelen. Dat is een vereiste, voelen wat er allemaal onderhuids speelt, voelen hoe erg dat voor jou is en voelen hoe graag je dit wilt loslaten.
Ze ging het aan en in onze sessies gingen we samen onderzoeken wat haar grootste drijfveer was.
Ik ga niet terug naar heel vroeger, naar hoe je jeugd was. Je hoeft bij mij niet te vertellen hoe, wat, waar, wanneer, met wie en waardoor. In sessies maak ik je bewust door welke emoties of overtuigingen die jij ooit gekoppeld hebt aan iets, jij vandaag de dag nog aangestuurd wordt.
We gingen steeds wat dieper en dieper tot we uiteindelijk bij de “wortel” uitkwamen.
Ze was bang om te verbinden, bang om te leven, omdat ze doodsbang was om te verliezen. Om mensen te verliezen, om zichzelf te verliezen.
Ze heeft in haar directe omgeving mensen verloren door ziekte en een ongeval. Ze is in de steek gelaten door een partner die er met een vriendin van doorging en heeft op werkgebied een vervelende reorganisatie meegemaakt.
Door deze ervaringen was ze erg op haar hoede en ging ze vriendschappen en relaties uit de weg. Bleef ze hooguit een jaar op dezelfde werkplek. Trok ze zich terug en sloot ze zich af van leven en van voelen. Het was makkelijker om alles met haar hoofd te doen. Niet voelen was veilig, dan kon ze ook geen pijn, verdriet en verlies ervaren. Helaas ontdekte ze op den duur dat je dan ook geen plezier, vreugde, dankbaarheid of andere positieve gevoelens ervaart.
Haar besluit om niet te voelen en verbinding uit de weg te gaan kostte haar heel veel:
haar plezier en vreugde
haar gezondheid
haar innerlijke rust
haar geluk
haar levenszin
haar relatie met haar ouders, haar vriendinnen en collega’s
haar kracht
haar werkplezier
haar nachtrust en nog meer..........
We kunnen allemaal dingen meemaken in ons leven waardoor we willen vluchten en afsluiten of dingen uit de weggaan het veiligste en fijnste lijkt maar afsluiten van het leven is niet volop leven.
Zo’n besluit (of je het nu bewust of onbewust neemt) kost je heel veel.
Sta eens stil bij hoe jij dingen aanpakt, wat vind jij spannend of eng om te doen? Wat laat je liever? Waar waag jij je niet aan terwijl je er eigenlijk naar verlangt? Welke behoefte van jezelf erken jij niet?
Sta daar eens bij stil en maak een lijstje van wat jij nu doet of juist laat of uit de weg gaat en wat dat jou allemaal kost?
Natuurlijk lijkt blijven doen wat je altijd al deed ook voordelen op te leveren.
In het geval van mijn klant: * ze hoefde zich niet kwetsbaar op te stellen * ze hoefde zich niet open te stellen * ze voelde dat ze controle had over haar leven
* het voelde veilig en beschermd
Maar het voelde vooral heel eenzaam en onrustig.
Natuurlijk is onder ogen zien van al deze dingen en weer leren voelen een pijnlijk proces waarbij heel wat verdriet, angst en boosheid naar boven kwam. Ze was moedig genoeg om dit volledig aan te gaan.
En nu, haar traject, is ze weer in staat om verbinding aan te gaan, met zichzelf en met anderen. Ze heeft haar argwaan naar anderen en het leven los gelaten waardoor ze ook weer kan genieten.
Ze omarmt het leven met alle leuke en niet leuke dingen omdat ze eindelijk begrijpt dat ze alleen het ene kent omdat ze ook de andere kant kent. Ze weet dat dingen weer voorbij gaan.
Ze heeft inmiddels ervaren wat zichzelf openstellen haar oplevert.
Ze heeft voorzichtig een begin gemaakt met nieuwe vriendschappen sluiten en heeft daar veel plezier van.
Haar zelfkritiek is afgenomen en haar zenuwstelsel tot rust gekomen. Ze heeft geaccepteerd dat verbinding met anderen aangaan ook betekent dat de verbinding verbroken kan worden en ze weet dat krachtig genoeg is om dit te doorstaan.
Realiseer jij je dat je niet volop durft te leven, dat je denken letterlijk een hoofdrol heeft gekregen en wil jij weer leren voelen?
Je bent van harte welkom op een gratis klikgesprek.
Comments